سیستم اطفاء حریق اتوماتیک vortex

سیستم اطفاء حریق vortex یک سیستم ترکیبی(Hybrid) آب و گاز است. یعنی ترکیبی از WaterMist و گاز نیتروژن است. نیتروژن تحت فشار، آب را به ذرات ده میکرونی تبدیل می کند و با ذرات آب مخلوط می شود و در نهایت از نازل خارج می شود. این ذرات  آب باعث خنک شدن آتش و جذب گرما می شود. همچنین نیتروژن باعث می شود میزان اکسیژن از ۱۶% که کمترین میزان اکسیژن مورد نیاز برای حریق است، کمتر شود

پس این سیستم همزمان از دو مکانیزم مهارکردن حریق و خنک کننده آن استفاده می کند.

نکته: کمترین میزان اکسیژن مورد نیاز انسان برای نفس کشیدن ۱۲% است. یک سیسم vortexمیزان اکسیژه یک اتاق را می تواند در حد ۱۴% نگه دارد که باعث خفه شدن آتش می شود و این در صورتی است که برای انسان هیچ مشکلی ایجاد نمی شود.

سیستم اطفاء حریق vortex سبز ترین سیستم اطفاء حریق است، به این دلیل که اتمسفر دارای ۷۹% نیتروژن است و هیچگونه ضرری برای لایه ازن ندارد.

از ویژگی های دیگر این سیستم عدم نیاز به سیلندر و کپسول سربسته و آب بندی شده است. برخلاف سایر گاز ها که داخل سیلندر بدون درز نگهداری می شوند.

این سیستم ۸۸% آب کمتری به ازای هر نازل در هر دقیقه نسبت به سیستم های مه پودری آب(water mist) با فشار بالا استفاده می کند.

 

مزایای سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک Vortex

• ایجاد حداقل رطوبت(حداقل آسیب به ادوات و تجهیزات)
• ارائه سطح بالا از حفاظت، بدون استفاده از مواد شیمیایی یا استفاده بیش از حد از منابع آبی
• بدون نیاز به تمیز کردن پس از استفاده از سیستم
• شارژ و راه اندازی سریع
• امن برای افراد و محیط زیست
• حداقل خرابی برای تجهیزات
• قابل استفاده در فضای باز

 

کاربرد های سیستم اطفاء حریق اتوماتیک Vortex:

• نیروگاه ها
• مراکز داده ها یا دیتاسنترها
• موزه
• کتابخانه
• معدن
• ماشین آلات صنعتی
• تولید خودرو

 

اطلاعات مورد نیاز جهت طراحی سیستم اطفاء حریق:

شرایط محیطی و اقلیمی

• حداکثر درجه حرارت
• حداقل درجه حرارت
• ارتفاع از سطح دریا
• رطوبت نسبی
• سرعت باد

تجهیزات مورد نیاز جهت نصب سیستم

• تعداد، ظرفیت و سطح ولتاژ ترانسفورماتورها
• تعداد، ظرفیت و سطح ولتاژ راکتورها
• تعداد، ظرفیت و سطح ولتاژ خازن ها
• تعداد، ابعاد و نوع سالن ها و اتاق های مورد حفاظت(مثل سالن کنترل، اطاق دیزل و …)
• طول سینی های نصب شده در گالری های کابل زیر اطاق کنترل
• تعداد و مشخصات سایر فضاهای مورد نظر برای حفاظت از آتش

حفاظت ساختمان کنترل در برابر آتش

در ساختمان های کنترل بدلیل وجود انبوه کابل ها ی کنترل و قدرت در زیر تابلو های کنترل و رله و وجود کانال کابل ها احتما بروز حریق وجود دارد.

بهتر است که ساختمان های کنترل حداقل دارای دو خروجی باشد. این خروجی ها باید در دو انتهای مخالف ساختمان جهت پیشگیری از گیر افتادن کارکنان در آتش ایجاد شوند. درب ها باید به سمت خارج باز شوند. چیدمان تجهیزات نیز باید به شکلی باشد که کارکنان بتوانند از هر دو انتها از ناحیه تجهیزات خارج شوند.

سیستم های نصب شده ثابت می تواند به دو شکل اتوماتیک و غیراتوماتیک تقسیم شود. در این نوع سیستم ها حین شروع عملکرد، سیستم تهویه بطور خودکار قطع می شود و دریچه های تهویه بسته می شود. گاز خاموش کننده حریق در سیلندر هایی که داخل یک ساختمان کنترل قرارداده شده و نگهداری می شود. در صورت ایجاد حریق توسط واحد های آشکار ساز، این گاز توسط سیستم کنترل بدون دخالت شخص انجام می شود. سیستم بصورت خودکار بوده و اگر این دستورالعمل ها توسط پرسنل یا اپراتور صادر شود سیستم غیراتوماتیک می شود.

در این سیستم ها فعال کننده کپسول نیتروژن است که به یک شیر برقی وصل می شود. در نیمه اتوماتیک ها به روش پنوماتیکی عمل می شود. گاز Co بخاطر عملکرد شیر برقی نیتروژن داخل کپسول آزاد می شود و در نتیجه شیرهای خط ۲ بصورت دستی بجای شیر برقی وارد فضای اتاق می شود. در سیستم های پاشش CO2 و نیتروژن متصل است و شیرهای سوزنی قرارداده شده و اپراتور بطور مستقیم شیر سوزنی را باز می کند و با بازشدن شیرهای پنوماتیکی از کپسول ها وارد اتاق می شود. CO2 خطوط را باز کرده و در مکان هایی  که پرسنل بصورت تمام وقت در آن محل ها حضور ندارند جهت اطفاء استفاده می کند ولی در سالن های کنترل بدلیل حضور پرسنل بصورت تمام وقت حضور دارند می توان از سیستم اتوماتیک پاشش استفاده کرد ولی اصلا ضروری بنظر نمی رسد و ممکن است احتمال خفگی در آن وجود داشته باشد. بهمین دلیل در این موارد از سیستم نیمه اتوماتیک پاشش CO2 سیستم که در محل قرار می گیرد استفاده می شود.

سیستم های اعلام و اطفاء حریق

سیستم اعلام حریق برای سالن کنترل

در سالن های کنترل بدلید وجود کابل و با توجه به این که کابل ها کند سوز  هستند(اکثر کابل ها در پست ها از نوع تاخیر انداز در مقابل آتش هستند و در اثر سوختن حرارت بسیار کمی تولید می کنند و باید از آشکار ساز هایی استفاده کرد که حساسیت بالایی داشته باشند.

آشکارسازهای دودی گزینه مناسبی برای این نواحی می باشند. این آشکارسازها با توجه به حساسیت بالای خود قدرت آشکارکردن حریق را در مراحل اولیه بروز آتش دارند.

مبانی اطفاء حریق DSPA

در سیستم های اعلام و اطفاء حریق، همانطور که می دانید، فرایند یونیزاسیون به معنای از دست دادن الکترون یا به دست آوردن یون توسط اتم ها است. ترکیبات پتاسیم نیز نیازمند حداقل انرژی جهت یونیزاسیون است و مقدار انرژی کمی برای جداسازی الکترون ها از اتم های آنها مورد نیاز است و این انرژی حین حریق به فور در دسترس بوده است و در نتیجه مؤلفه انرژی حریق مناسب با جذب آن هنگام یونیزاسیون کاهش میابد. در هنگام فرایند اطفاء حریق، یونیزاسیون اتم های پاسیم را می تواند از تغییر رنگ شعله ها بصورت کم رنگ تشخیص دهد.
همزمان با فرایند حریق، واکنش های خاصی بین اتم ها و قسمت هایی از مولکل های بی ثبات با یک سرعت افزایشی به وقوع می پیوندد. این فرایند ها بعنوان واکنش های زنجیره ای رادیکال ها نیز نامیده می شود. این فراید تا زمانی که محصولات نهایی با ثبات حریق مثل CO2 و H2O و یا KOH(هیدروکسید پتاسیم) تشکیل می شوند ادامه می یابند. در این مرحله واکنش زنجیره ای رادیکال ها متوقف شده و شعله خاموش می شود. با استفاده از DSPA شعله ها خاموش می شوند و برای مدتی هیچ حریقی نمی تواند ایجاد شود. توسط کاهش دمای محیط مواد فعال DSPA، محیط از طرف ماموران آتش نشانی قابل دسترسی است. در این شرایط ماموران می توانند بطور موثر وارد عمل شوند، مجروحین احتمالی را از صحنه حارج کرده و از حریق جلوگیری کنند.

تجهیزات ترافیکی

سیستم های اطفاء حریق DSPA بطور محسوسی برای مقابله با بازگشت حریق و به درون کشیدن هوا طراحی و ساخته شده اند. دسترسی به مکان هایی که در خطر این پدیده است بسیار مخاطره می باشد. سیستم های DSPA ریسک این خطرات را از بین می برد و بخوبی در فضاهای زیر شیروانی، زیر زمین ها و یا حتی در کشتی ها مورد استفاده نیز قرار میگیرد. این سیستم از اطفاء حریق وقتی که دسترسی به منابع آب محدود است بسیار می تواند راه حل ایده آلی باشد. همچنین پس از بکاربردن DSPA در محیط های مورد نیاز، با مقدار کمی آب با حریق احتمالی می توانید مقابله کنید. این امر از آلودگی هوا و از دست رفتن مقدار زیادی آب نیز جلوگیری خواهد کرد.

 سیستم های اعلام و اطفاء حریق

برخی مزایای سیستم های DSPA

• غیر مخرب برای محیط زیست
  • پتانسیل تخریب لایه اوزون برابر با صفر
  • پتانسیل گرمایش زمین برابر با صفر
  • طول عمر اتمسفری برابر با صفر
• غیر مخرب برای انواع تجهیزات
  • غیرفعال با رطوبت و غیر جاذب برای آن
  • غیر رسانا
  • بدون اثرات خورندگی
  • غیر سمی
• صرفه جویی در وزن و حجم
  • ابعاد کوچک
  • وزن کم
• تاییدیه بین المللی
  • دارای تاییدیه از سازمان های بین المللی: NFPA، RINA، ISO، UL/ULC
• نصب آسان
  • نصب ساده با روش های مختلف عملکرد و تحریک و سیم بندی
• عدم نیاز به سیلندرهای پرفشار یا شبکه لوله کشی آب یا گاز
  • بسته بندی خودنگهدار و فشار برابر با صفر
  • بسیار سبک و ایمن برای حمل و نقل
  • بدون نیاز به شبکه لوله کشی و نازل
• سیستم های مستقل
  • قابلیت اتصال به ورودی های خارجی مثل حسگرهای حرارتی LHD
  • توانایی انتخاب ورودی و فرمان به عملکرد
  • یک واحد کاملا مستقل

تجهیزات ایمنی و آتش نشانی

کاربرد های سیستم های DSPA

• مخابرات
  • پرداازش اطلاعات
  • رایانه ها
  • مراکز داده ها
  • سایت های رایانه ای
  • ایستگاه های مخابراتی رادیویی
  • ایستگاه های پخش تلویزیون
• حمل و نقل
  • کامیون ها
  • اتوموبیل ها
  • اتوبوس ها
  • قطار ها و لوکوموتیوها
  • کشتی ها
  • هواپیماها
• انبار ها
  • انبارها و مخازن نگهداری مواد
  • آرشیو ها
  • کتابخانه ها
• تاسیسات انرژی و برق
  • ترانسفورماتورها
  • پست های برق
  • میروگاه های و پست های مربوطه
  • تابلوهای برق فشار قوی و متوسط
  • ایستگاه های اندازه گیری و کنترل
• نیروگاه ها و تولید انرژی
  • تروگاه های برق بادی
  • مراکز تولید برق UPS
  • توربین های نیروگاه ها
  • سیستم های تولید برق غیرمتمرکز

 

سیستم های اطفاء حریق مه یا پودر آب

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک مه یا پودر آب(Water Mist)

یکی دیگر از سیستم های پیشرفته اطفاء حریق که بدلیل منع استفاده از سیستم های اطفاء حریق خودکار با گاز هالون بسیار رایج شده است، سیستم اطفاء حریق خودکار مه پاش است. این سامانه به سیستمی گفته می شود که در آن آب بعنوان ماده اصلی خاموش کننده استفاده می شود. در این سیستم آب مورد نیاز در مخزن توسط گاز نیتروژن ذخیره شده و مورد فشار قرار میگیرد و توسط نازل های پاشنده به قطرات ریز به حداکثر قطر ۵۰۰ میکرون تبدیل شده و بصورت مه در داخل محیط پخش می شود. از این سامانه می توان به دو صورت موضعی و یا تخلیه کلی استفاده کرد و در مباره با حریق ها طراحی و اجرا کرد.

 تجهیزات ترافیکی

سامانه اطفای حریق خودکار مه‌ پاش، از بخش‌های زیر تشکیل شده است:

• یک مخزن ذخیره آب که به میزان حجم و فضای محل حفاظت در ظرفیت های مختلفی استفاده می شود.
  • در سیستم اطفاء حریق خودکار مه پاش، آب موجود در مخزن توسط گاز نیتروژن تحت فشار قرار گرفته و از طریق نازل ها به قطرات ریز و در نهایت به مه تبدیل می شود.
• مخزن ذخیره گاز نیتروژن برای ایجاد فشار مورد نیاز در سیستم اطفاء حریق خودکر مه پاش استفاده می شود
• اتصالات و لوله های فشار قوی که وظیفه انتقال آب به نازل های آب پاش را بر عهده دارند
• نازل های پاشنده مه که وظیفه آن ها تخلیه آب بصورت مه است
• مرکز کنترل سیستم های اعلام و اطفاء حریق که وظیفه آن دریافت پیام های اعلام حریق از آشکار ساز ها و انتقال آن به تابلو کنترل مرکزی برای پرددازش صدور فرمان اطفاء حریق به سیستم مه پاش است
• آشکار ساز های حریق بسته به نوع حریق محل تصرف می تواند در انوع و اقسام مختلفی در محیط نصب شود

 

تاریخچه سیستم های اطفاء حریق خودکار مه پاش:

در سال ۱۹۷۴ میلادی سیستم اطفاء حریق خودکار مه پاش توسط سازمان بین المللی دریانوردی مورد تایید قرار گرفته و در کشتی ها استفاده شود. بعد از تصویب ممنوعیت استفاده در خاموش کننده های مخرب لایه ازن مثل هالون توسط اکثر کشورهای جهان به نظر کارشناسان و مهندس های حریق به استفاده از سیستم های اطفاء حریق خودکار مه پاش جلب شد و بعد از توسعه و تکمیل این سیستم توسط موسسات تحقیقات صنعتی مورد تایید قرار بگیرد و بعنوان یک سیستم جایگزین برای هالون معرفی شد.

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی و انواع آن

سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک آبی در اطفاء حریق کلاس A جهت خنک سازی گروه های B و C استفاده می شود. قسمت های اصلی این سیستم:

• استخر یا مخزن نگهداری آب
• پمپ های آتش نشانی
• اسپری آب یا اسپرینکلر
• شیرهای کنترلی مثل Deluge Valve، Wet Valve، Dry Valve و …

 

این سیستم ها بصورت تر(Wet)، خشک(Dry) و یا ترکیبی می باشد. در سیستم های تر، آب با فشار مشخص در تمامی لوله ها و تا سر اسپرینکلرها وجود دارد. براثر افزایش دما، مایع اسپرینکلر منبسط می شود و باعث شکستن شیشه و خروج آب می شود.

مزایا: سرعت بالا و قابلیت اطمینان زیاد

معایب: یخ زدگی، حروج آب بدلیل شکستن ناخواسته اسپرینکلر، خوردگی لوله ها، امکان گرفتگی مجاری بدلیل وجود مواد معلق در آب

کاربرد: ساختمان های اداری و مسکنی، موزه ها، هتل ها، ترانس های برق، پارکینگ ها، کشتی ها، بنادر، انبار ها و …

 

انواع سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی(اسپرینکلر):

• سیستم تر
• سیستم خشک
• سیستم جریان آزاد
• سیستم نیمه آزاد

سیستم تر:

سیستم های تر دارای فشار لازم جهت دائم بودن هستند و افشانه های اتوماتیک در حین حریق مسیر را برای پاشیدن باز می کنند. در دهانه افشانه ها یک حباب شیشه ای وجود دارد که حین بالا رفتن دما در اطراف آن، بیش از حد تحمل حباب می شکنند و باعث آزاد شدن مسیر جریان آب می شود.

سیستم خشک:

در سیستم های خشک در حالت عادی، شیر جریان آب توسط فشار هوا با نیتروژن بسته شده و عملکرد افشانه اتوماتیک که حساس به دما می باشد باعث باز شدن شیر آب می شود. اگر فشار منبع آب بصورت ثقلی تامین نشود، باید باید در سیستم یک کلید خودکار حساس به فشار تعبیه شود تا در شرایط مورد نیاز پمپ آب را روشن کند. در مواقعی که احتمال افت فشار آب شبکه وجود دارد که وجود کلید اتوماتیک و پمپ کمکی لازم است.

تجهیزات ایمنی و آتش نشانی

سیستم جریان آزاد:

سیستم جریان آزاد از یک سری افشانه با دهانه های باز تشکیل شده که شیر اصلی در حین نیاز توسط سیستم کاشف یا به صورت دستی باز شده و جریان برقرار می شود. این روش راه اندازی نیمه خودکار است.

سیستم نیمه آزاد:

سیستم نیمه آزاد شبیه به سیستم جریان آزاد است با این تفاوت که از افشانه های خودکار استفاده شده و پشت این افشانه ها مقدار محدودی فشار وجود دارد و وقتی که سیستم کاشف حریق شیر اصلی جریان را باز م یکند و فقط افشانه هایی عمل م یکنند که قبلا توسط گرما فعال شده باشند. در طراحی سیستم افشانه، میزان آب و فشار باید برای زمانی پیش بینی شود که فشانه ها در حال عمل کردن باشند و در این حالت حجم مورد نیاز آب در شبکه وجود داشته باشد.

محاسبات شبکه بر اساس دانسیته پاشش آب:

تجهیزات ترافیکی

هر افشانه در حین عمل پاشش آب محدوده ای را بصورت چتری در زیر خود آب پاشی می کند. هر چه ارتفاع این افشانه ها بالا تر باشد قاعده این محدوده بزرگتر و دانسیته پاشش آب کم تر می شود. برای حفظ کارایی افشانه ها محدوده ۱۸۰ فوت مربع تعیین شده که این یک عدد کلی است و با توجه به ویژگی های محیطی و نوع مواد آتش گیر متغیر است.

 

کد رنگ‌ های آب افشانه ها:

آب افشانه ها بر اساس دمای عملیاتی به کد ها زیر درجه بندی شده است:

کد ۱۳ از NFPA: دسته بندی نرخ عملکرد و دمای آب افشانه ها و رنگ تیوپ های آن ها. آب اشانه ها به تنهایی یک سیستم مستقل و قابل قبول بوده و به نگهداری خیلی کمتری نیاز دارند. با توجه به این که در سیستم های آب افشان، درداخل لوله ها آب است، دفقط باید در ساختمان هایی که در معرض آتش سوزی هستند استفاده شوند و دمای ساختمان باید ۴ درجه سانتی گراد یا بالاتر حفظ شود. در برخی مواد که دما زیر صفر باشد، باید از محلول ضد یخ استفاده کرد.

عیب یابی سیستم های اعلام و اطفاء حریق

سیستم های اعلام و اطفاء حریق

به گزارش بازار نگین رازی، ، نیاز به بررسی ها و عیب یابی های متعددی دارند و صرفا به اینصورت نیست که دستگاه های شما باید مثل ساعت هرلحظه در حال کارکردن بدون هیچ مشکلی باشند! هشدار: هنگامی که درب جلوی دستگاه باز می شود برق ۲۲۰ ولت را قطع کنید.

اشکالاتی که ممکن است بروز کند:

1. شستی های اعلام حریق و دتکتورهای حرارتی ساده گاهاً بجای اعلام وضعیت حریق، باعث اعلام اشکال می شوند که می تواند به معنای وصل نبودن مقاومت ۴۷۰ اٌهم در داخل شستی اعلام حریقیا دکتور حرارتی باشد. طبق استاندارد BS5839 از اول ژانویه ۱۹۹۰ باید یک مقاومت ۴۷۰ اٌهم با کدهای رنگی زرد، بنفش، قهوه ای، طلایی یا نقره ای  است که در داخل شستی های اعلام حریق و دتککتور حرارتی بصورت سری نصب شود.

تجهیزات ایمنی و آتش نشانی

1. اشکال تغذیه(mail fault):
   – چک کنید که آیا چراغ سبز Power روش است، در غیر اینصورت تغذیه ۲۲۰ ولت و فیوز آن را کنترل کنید
   – سیم های باطری را چک کنید(باید سیم قرمز رنگ به ترمینال مثبت باتری و سیم سیاه رنگ به ترمینال منفی باطری وصل شده باشد). اگر سیم های باطری اشتباه وصل شوند، فیوز باطری خواهد سوخت که باعث روشن شدن نشانگر اشکال تغذیه می گردد.
   – بررسی کنید که دو باتری ۱۲ ولت با آمپر ساعت مناسب بصورت سری به سیستم وصل شده باشند.
   – بررسی کنید که کانکتورها به درستی به بردها وصل شده باشند.
   – بررسی کنید که سیم های ترانس درست داخل ترمینال قرار گرفته باشند.
   – چنانچه چراغ های Power و mail fault هنوز روشن هستند، باید باتری ها را عوض کنید.

2. اشکالات اعلام حریق: تجهیزات کلاه ایمنی

3. 
   – مدار زونی که باعث ایجاد مشکل شده است را از ترمینال جدا کنید و مقاومت صحیح انتهای خط را به جای آن قرار دهید که به رنگ های آبی، خاکستری، قرمز، طلایی یا نقره ای هستند.
   – سوئیچ را در حالت Button Control قرار داده و دکمه Silence را بزنید و پس از آن دکمه Reset را فشار دهید. درصورتی که مشکل حل شد حتما سیم بندی های اعلام حریق را نیز چک کنید و در نهایت اگر وضعیت اعلام حریق ادامه یافت و مشکل برطرف نشد با فروشنده تماس بگیرید.
4. اشکالات زون(Zone Fault):
   – مدار زونی که باعث ایجاد مشکل شده است را از ترمینال جدا کنید و مقاومت صحیح انتهای آن را بجای آن قرار دهید. در صورتی که مشکل برطرف شد حتما سیم بندی و دتکتور را مجددا چک کنید.

5. اشکالات آژیرها(Sounder Fault): تجهیزات ترافیکی

6. 
   – فیوزهای خروجی آژیر را که بر روی برد اصلی قراردارند را آزمایش کنید و در صورت سوخته بودن آن ها را عوض کنید(فیوز ۳ آمپر)
   – بررسی کنید که مقاومت انتهای خط(۶۸۰۰ اٌهم قرمز، بنفش، طلایی یا نقره ای) متصل باشد. مدار آژیر مربوطه ره از ترمینال جدا کید و خط مقاومت انتهای خط را به جای آن قرار دهید.
   – در صورت برطرف شدن مشکل آژیر، سیم بندی ها را چک کرده و سوئیچ را در حالت Button Control قرار دهید و در نهایت دکمه Reset را فشار دهید.
   – در صورتی که دکمه ها عمل نمی کنند، سوئیچ را در حالت Button Control قرار داده، دکمه Silence را بزنید و پس از آن دکمه Reset را فشار دهید. اگر مجددا مشکل وجود داشت، باید کانکتور اتصال سوئیچ به برد را کنترل کنید و درنهایت اگر باز هم مشکل رفع نشد با فروشنده تماس بگیرید.

بازدید سیستم تجهیزات کفش ایمنی

بازدید روزانه:

• ابتدا بررسی کنید که چراغ سبز رنگ Power روش باشد. همچنین هیچ چراغ یا آژیر دیگری روشن نباشد. هرگونه اشکال را به تعمیرکار مربوطه گزارش داده و در فرم ثبت وقایع وارد کنید.

بازدید هفتگی:

• سوئیچ را در حالت Button Control قرار داده و دکمه Reset/Test را فشار دهید.
• بررسی کنید که چراغ زون ها روشن می شوند و کار می کنندو شستی اعلام حریق یا سنسور را فعال کنید تا اعلام حریق آزمایش شود و عملکرد آژیر ها را کنترل کنید. حالا دستگاه را با فشار دادن دکمه Silence و Reset/Test به حالت اول بازگردانید(برای انجام این آزمایش نیاز به شخص دیگری نیز دارید).
• هر هفته یک زون مختلف و همچنین شستی یا سنسور را چک کنید. به همین شکل بصورت دوره ای کلیه شستی ها و سنسور ها را چک کنید.

تجهیزات لباس کار

• توصیه می شود نقشه از ساختمان در مورد جزئیات مربوطه به محل استقرار شستی ها و سنسورها در دسترس داشته باشید.
• همه شستی ها و سنسورها را بررسی کرده تا مطمئن شوید همه آن ها در دسترس می باشند.

بازدید فصلی:

• گزارشات قبلی را بررسی کرده و تا تمام مشکلات قبل را تصحیح کرده باشید.
• باطری و اتصالات آن را بازدید کنید. مانند بازدید هفتگی در هر زون یک سنسور یا شستی را فعال کنید تا اعلام حریق آزمایش شود. برق ۲۲۰ ولت را قطع کرده و قابلیت باطری را برای تغذیه آژیرها بررسی کنید.

بازدید سالانه:

• دقیقا همانند بازدید های هفتگی و فصلی عمل کنید ولی کلیه دتکتورها، شستی های اعلام حریق، آژیر ها و تجهیزات کمکی را برای عملکرد صحیح کنترل کنید.
• هر دو سال یا سه سال یکبار جهت اطمینان از عملکرد صحیح و عدم وجود آژیر مزاحم، دتکتورهای دودی را تمیز کنید.

هر پنچ سال یک بار:

• باطری های خشک را تعویض کرده و نحوه اتصالات سیستم های اعلام حریق را بررسی کنید.

 

دتکتورهای دودی در سیستم های اعلام و اطفاء حریق

به گزارش بازار نگین رازی، در مقالات پیشتر در رابطه با دتکتورها و انوع آن صحبت شده بود، اما در این مقاله در رابطه با ویژگی های دتکتورهای دودی و تاثیر وجود آن در سیستم های اعلام و اطفاء حریق صحبت خواهد شد.

• حداکثر پوشش یک دتکتور دودی صد متر مربع است
• بیشترین فاصله یک دتکتور از دیوارهای اطراف نباید از ۵٫۷ متر زیاد تر باشد
• حداکثر فاصله بین دتکتور تا نزدیکترین دتکتور حریق از ۱۰ متر نباید بیشتر باشد

نصب اولیه تجهیزات ایمنی و آتش نشانی

کابل کشی و حصول اطمینان از تطابق آن با استاندارد ۵۸۳۹ BS:

• در اول موقعیت همه قسمت ها را با نقشه بررسی کنید
• کابل کشی را همانند نقشه انجام دهید
• بعد از کابل کشی دتکتورهای حرارتی و دودی، شستی ها و آژیرهای اعلام خطر را نصب کنید
• دستگاه مرکز کنترل را طبق دستورالعمل های آزماشی مرکز کنترل بررسی کنید
• پس از بازکردن در جلوی دستگاه، جعبه اصلی دستگاه را در محل مناسب نصب کنید
• پیچ اتصال آرت روی برد اصلی دستگاه را شکل کرده و کابلش را از زیر آن جدا کنید
• پیچ اتصال آرت روی برد اصلی را شل کرده و کابل آن را از زیر آن جدا کنید
• لولاهای در دستگاه را از شیارهای مربوطه آن از جعبه اصلی جداکنید
• جعبه اصلی دستگاه را با استفاده از ۴ عدد سوراخ نصب و به دیوار پیچ کنید
• کابل برق ۲۲۰ ولت را از سوراخ های بالای جعبه وارد کنید. ورودی برق ۲۲۰ ولت و سیم کشی آن بایستی طبق قوانین رایج سیم بندی IEEE و استاندارد BS5839 انجام شوند. تا زمانی که سیم بندی امتحان نشده است هیچ دتکتوری یا آژیری را متصل نکنید. اغلب روی پایه دتکتور هنگامی که دتکتور روی آن نباشد مدار سیم کشی را باز می کنند ، جهت آزمایش سیم کشی بایستی ارتباط مدار باز سیم کشی را بر روی پایه دتکتور کامل نمودلولا های درب دستگاه را از شیارهای مربوطه آن از جعبه اصلی جدا کنید . تجهیزات کفش ایمنی
• جعبه اصلی دستگاه را با استفاده از ۴ عدد سوراخ نصب ، به دیوار پیچ کنید
• کابل برق ۲۲۰ ولت را از سوراخ های بالای جعبه وارد کنید . ورودی برق ۲۲۰ ولت و سیم کشی آن بایستی طبق قوانین رایج سیم بندی IEEE و استاندارد BS5839 انجام شوند . تا زمانی که سیم بندی امتحان نشده است هیچ دتکتوری یا آژیری را متصل نکنید. اغلب روی پایه دتکتور هنگامی که دتکتور روی آن نباشد مدار سیم کشی را باز می کنند ، جهت آزمایش سیم کشی بایستی ارتباط مدار باز سیم کشی را بر روی پایه دتکتور کامل نمود.
• سیم های ورودی را قبل از آزمایش کامل دستگاه به ترمینال های آن وصل نکنید.
• دتکتورها را تا تمام کارهای ساختمانی ( که امکان وجود گرد و غبار می باشد ) ، از پایه های آن خارج کنید تا به دلیل ورود گرد و غبار به داخل آن ها باعث ایجاد آژیر مزاحم نشود.

نقشه اتصال ترمینال ها: تجهیزات لباس کار

۳ – نصب تکمیلی :
هنگامی که کلیه کارهای ساختمانی تمام شده و هیچ گرد و غباری وجود ندارد .
• مطمئن شوید که برق ۲۲۰ ولت دستگاه قطع می باشد .
• برای جلوگیری از وارد شدن صدمه به دستگاه در هنگام اتصال سیم ها باطریها را از داخل دستگاه بردارید . بعد از آزمایش کردن سیم بندی دستگاه مقاومت های انتهای خط را از ترمینال دستگاه باز کرده و آنها را به ترمینال های آخرین دتکتور و آخرین آژیر هر مدار وصل کنید.
(می تو انید قبل از بازکردن مقاومت های متصل به ترمینالهای دستگاه از مقاومت های داخل زیپ همراه دستگاه برای اتصال به آخرین دتکتور و آژیر استفاده نمایید و پس از اتمام تست ، مقاومت های داخل دستگاه را برای استفاده های بعدی نگهداری نمایید.)
• سپس کلیه آژیرها و دتکتورها را وصل کنید .
• کامل بودن مدار سیم کشی را به وسیله یک اهم متر چک کنید.
• مطمئن شوید که به هر شستی مقاومت ۴۷۰ اهم متصل باشد ، درغیر این صورت به جای حالت اعلام حریق نشانگر اشکال مداراتصال کوتاه روشن خواهد شد . ( داخل شستی های اعلام حریق SENS ، مقاومت تعبیه شده است)
تذکر : هنگام متصل بودن هرگونه وسیله الکترونیکی، سیستم را به وسیله مگااهم سنج آزمایش نکنید .
• زمانی که مطمئن شدید که کلیه اتصالات محکم می باشند و عایق روی سیم ها سالم می باشند درب جلوی دستگاه را در جای خود قرار دهید ، باطری ها را در داخل دستگاه قرار داده و سیم آن را متصل کنید و برق دستگاه را نیز متصل کنید . حال می توانید دستگاه را به طور کامل و عملی تست نمایید .
توجه : کلیه دستگاهها فضای لازم را برای قرار دادن دو باطری ۷ آمپر ساعت دارا هستند.

آزمایش مرکز کنترل تجهیزات ترافیکی

مرکز کنترل را قبل از متصل کردن نیز می توان امتحان کرد .
• ابتدا مطمئن شوید که مقاومت های انتهای خط در جای خود در ترمینال قرار دارند .
• دو باطری ۱۲ ولت حداقل ۶/۲ آمپرساعت (برای ۲ زون) و حداقل ۷ آمپرساعت (برای ۴ الی ۱۴ زون) در قسمت پایین کابینت قرار دهید و آنها را به وسیله سیم رابط به صورت سری متصل کنید . باطری ها را نیز به وسیله سیم های سیاه و قرمز مربوطه متصل به برد اصلی ، به دستگاه متصل کنید . سیم قرمز مثبت و سیم سیاه منفی است . ( توجه داشته باشید که اتصال اشتباه باطری فیوز باطری را می سوزاند و یا ممکن است به دستگاه آسیب برساند ) ورودی ۲۲۰ ولت را به برق وصل کنید در این حالت چراغ Power روشن می شود و در صورتیکه باطری ها خالی نباشد چراغ نشانگر اشکال تغذیه خاموش شده و بازر ساکت می شود . اگر باطری ها کاملا خالی و یا نامرغوب باشند چراغ اشکال تغذیه کماکان روشن می ماند اما بهتر است که با باطری جدید شارژ شده امتحان شود .

سوئیچ دو حالت نرمال

• فقط چراغ Power روشن است، آژیرها ساکت هستند و دکمه های فشاری نیز عمل نمیکند.

سوئیچ را در حالت Button Controls قرار دهید :

• دکمه های فشاری فعال می شوند و شخص مجاز می تواند از آنها استفاده کند . چرخاندن سوئیچ تاثیر دیگری روی دستگاه نمی گذارد.
• دکمه ((Reset/Test را فشار دهید. زمانیکه دکمه فشار داده می شود چراغ های Fire و Fault روشن خواهند شد و بازر به صدا در خواهد آمد. چراغ های Mains Fault و Alarm Line Fault روشن نخواهد شد.

آزمایش مدار نمایشگر و وضعیت تغذیه :

• برق ۲۲۰ ولت را قطع کنید ، بعد از چند ثانیه چراغ Mains Fault روشن خواهد شد در این حالت چراغ Power خاموش شده و بازر به صدا در خواهد آمد . دکمه Silence Buzzer را فشار دهید ، بازر خاموش می شود ولی چراغ Mains Fault روشن شده و بازر به صدا در می آید . باطری را دوباره وصل کنید، پس از مدت کوتاهی دستگاه به حالت عادی بر می گردد و بازر خاموش می شود (فقط چراغ سبز رنگ Power روشن می باشد).
توجه :
۱- این آزمایشات بایستی با باطریهای نو و پر انجاه گیرند . باطری های نامرغوب باعث اعلام اشکال می گردند حتی اگر شارژ شوند .
۲- چنانچه باطریها خوب ولی خالی استفاده کنید نشانگر اشکال منبع تغذیه تا زمانیکه باطری ها به انداره کافی شارژ نشوند روشن می ماند .

قسمت های مختلف کابل اعلام حریق

به گزارش بازار نگین رازی، کابل های اعلام حریق بصورت کلی دارای قسمت های مختلفی هستند.

باتری

بطور کلی تمام سیستم های اعلام و اطفاء حریق با ولتاژهای ۲۴ ولت بصورت مستقیم کار می کنند و وظیفه آن ها کاهفش و تبدیل پانل است. باتری های نیکل کادمیوم ۱۲ ولت برای این پانل ها استفاده می شود که با ترکیب کردن دو عدد از آنها با یکدیگر و می توان ۱۲ ولت به پانل متصل کرد. حداقل زمانی که برای بهره گیری از این باتری ها می توان دریافت کرد، ۲۴ ساعت می باشد.

تجهیزات تکمیلی سیستمهای اعلام حریق

تکرارگر(Repeater)

هنگامی که تکرار علائم اعلام حریق در مکان هایی به غیر از محل های نصب تابلو اصلی مورد نیاز باشد، از تکرارگر ها استفاده می شود. این تکرارگرها دارای ال ای دی های نشانگر برای تابلو ها هستند و به ترمینال تابلو کنترل مرکزی متصل می شوند. گاهاً ممکن است برخی تابلو ها امکان اتصال به تکرارگر ها را نداشته باشند.

جداکننده خط(Line Lsolator)

با جداکننده های خط می توانیم درصورتی که در مدار قسمتی معیوب شده باشد، قسمت سالم را جداکرده و پس از رفع مشکل دوباره اتصال کامل مدار را برقرار کرد.

مگنت نگهدارنده(Door Holder)

در روی درهای مشخص شده ای برای جلوگیری از افزایش آتش سوزی نصب می شود و درصورت بروز حریق، از باز ماندن در جلوگیری می کند. طبق استاندارد تعریف شده، منبع تغذیه آن باید ۲۴ ولت بصورت جداگانه انجام گیرد، نه از برق ۲۴ ولت تابلو، بدلیل این که مصرف آن ها بسیار بالاتر است.

سیستم های صوتی اعلام خطر

سیستم های صوتی اعلام خطر در نوع هوشمند و عادی ساخته شده اند و می توانند بصورت خودکار یا دستی در مواقع بروز حریق، پیامی مبنی بر اعلام خطر از بلندگوهای مربوطه پخش کنند.

سیستم های تلفن اضطراری

سیستم های تلفن اضطراری دارای یک پانل تلفن اصلی و گوشی می باشد که در محل های مورد نظر نصب می شوند. هنگام بروز خطر می توان با استفاده از این گوشی ها به مرکز تلفن اطلاع داد یا مرکز تلفن نیز می تواند به هر کدام از این گوشی ها تماس بگیرد. ارتبط بین این گوشی ها می تواند از طریق پانل اصلی تلفن برقرار شود.

پانل اصلی این سیستم ها عبارت است از:

ماژول های رابط(Interface Module)

ماژول های رابط، در سیستم های هوشمند استفاده می شوند و برای ارتباط و شناسایی اجزاء قابل آدرس دهی به سیستم بکار می رود. یک نمونه از این سیستم ها به نام (Active End Of Line Unit AEOL) می باشد که در انتهای خط سیستم های اعلام حریق نصب می شود . با کمک آن ها می تواند دتکتورهای غیرقابل دسترسی را به سیستم های اعلام حریق هوشمند متصل کرد.

برنامه ریزی دستی(Handle Programmer)

برنامه ریزی دستی برای اجزای سیستم های اعلام حریق هوشمند استفاده می شود. ابزارهای دیگری برای این کار مثل تست کننده مسیر یا رله های کمکی وجود دارند که در صورت نیاز از آنها نیز استفاده می شود.

دستورالعمل طراحی و اجرائی سیستم اعلام حریق بر مبنای استاندارد NFPA-72

1. مساحت هر زون حداکثر ۲۰۰۰m2 میباشد.
2. حد اکثر طول زون m 3000 می باشد.
3. حداکثر تعداد المان های هر زون (شامل شستی و دتکتور ..) ۲۴ المان است و بهتر است حد اکثر ۲۰ عدد منظور گردد. هر طبقه مسکونی میتواند بر یک زون قرار گیرد.
4. پیشنهاد میشود شستی اعلام حریق راهرو طبقات بر یک زون مجزا باشد.
5. در جاهائی که دارای ولتاژ القایی است(اتاق ترانس،سوئیچ و…..) می بایست از سیم روکش دار استفاده نمود.
6. سیم باید یک تیکه و در لوله مستقل و مجزا باشد.
7. سقف و کف کاذب که دارای ارتفاع بیش از ۸۰cm باشند، نیاز به دتکتور دارند.
8. اگر فاصله پارتیشن نصب شده تا سقف کمتر از ۳۰cm باشد ، باید برای آن دتکتور مجزا لحاظ نمود.
9. اگر ارتفاع گچبری سقف بیش از ۵۰cm باشد لازم است دتکتور مجزا برای هر فضا در نظر گرفت.
10. کلیه انبارها می بایست دارای دتکتور باشند:
    الف) در صورتیکه انبار در واحد مسکونی باشد،لازم است یک دتکتور حرارتی برای آن در نظر گرفت.
    ب) برای انبارهای موجود در پارکینگ، اگر بصورت ردیفی باشد در فاصله ۵۰cm از انبارها و در فاصله حداکثر ۸m از هم نصب میشوند. و اگر انبارها بصورت مجموعه ای باشد یک دتکتور در مسیر ورودی به آنها نصب میشود.
11.  در مجاورت تابلو کنتورهای برق یک دتکتور دودی نصب شود.
12. هر موتورخانه و چاهک آسانسور می بایست دارای یک زون مجزا از دتکتورهای دودی باشد(استفاده از ردیاب مکنده دودی پیشنهاد میشود).
13. در سوله های صنعتی و ساختمانهای دارای رایزر برق ، لازم است از دتکتور مکنده دودی و یا ردیاب حرارتی کابل استفاده شود
14. حداکثر سطح پوشش دتکتور دودی ۱۰۰m2و برای دتکتور حرارتی ۶۰m2 است.
15. حداکثر ارتفاع نصب دتکتور دودی ۱۲m و برای دتکتور حرارتی ۸m است.
16. برد دتکتورها
    الف) دتکتورهای دودی:
    – دایره ای به شعاع ۵/۶ متر
    – فاصله دتکتور دودی ۶/۱۰ متر تا ۱۵ متر بر حسب مکان و آرایش نصب
    ب) دتکتورهای حرارتی:
    – دایره ای به شعاع ۳/۵ متر در محلهایی با ریسک بالا مانند آشپزخانه
    – دایره ای به شعاع ۵/۶ متر در محلهایی با ریسک کمتر مانند پارکینگ
    – فاصله دو دتکتور حرارتی ۵/۷ متر تا ۶/۱۰ متر بر حسب مکان و آرایش نصب
17. استفاده از دتکتورهای دو کاناله در هتل ها و ساختمانهای مسکونی خوب ولی برای مکانهای صنعتی لازم است از دتکتور مجزا استفاده نمود.
18. محل نصب دتکتور دودی نباید در مجاورت یا نزدیک جریان هوا باشد ( دور از پنجره و درب و فضای باز پارکینگ
19. حداقل فاصله دتکتور تا دیوار و یا پارتیشن ۵۰cmو حداکثر ۷m برای دودی و ۵٫۵m برای حرارتی است.
20. بهترین مکان نصب مرکز اعلام حریق در نگهبانی، سرایداری و اتاق اطلاعات و یا در نزدیکی ورودی ساختمان است به نحوی که مورد رویت عموم و خصوصاً مامور آتش نشانی باشد.
21. در فضای سوله، حداکثر فاصله پیمایشی که فرد جهت رسیدن به شستی طی می کند نباید بیش از ۲۰ متر باشد.
22. در سقف های شیبدار لازم است دتکتورها در ارتفاع ۵۰cm پائین تر از مرتفع ترین نقطه سقف نصب شوند.
23. شستی اعلام حریق:
    – شستی اعلام حریق در حالت معمولی در ارتفاع نصب ۱۲۰ تا ۱۴۰ سانتی متر و تابلو اعلام حریق در ارتفاع ۱۷۰ سانتی متر از کف نصب شوند.
    – فاصله شستی ها در راهروهای پهن و کم تردد بین ۳۰ تا ۴۵ متر .
    – فاصله شستی ها در راهروهای پر تردد و باریک و پله بین ۱۵ تا ۲۵ متر.
    – در کنار هر درب یا راه پله خروجی ( در هنگام تخلیه ساختمان ) یک شستی نصب شود.
    – استفاده از شستی در محلهای فرار و خروج و ابتدای راه پله .
    – سیستم آدرس پذیر:
24. برای مجتمع های مسکونی و سوله های صنعتی بزرگ ، استفاده از سیستم آدرس پذیر الزامی است.
25. حداکثر طول لوپ ۳Km و دارای حداکثر ۱۲۸ المان میباشد.
26. در سیستم آدرس پذیر نمی توان مسیر رفت و برگشت را درون یک لوله قرار داد.
27. حداکثر تعداد لوپ ۴ عدد می باشد.
28. در هر ناحیه (zone) حداکثر تعداد ۲۴ عدد انواع سنسور در نظر گرفته شود.
29. کابل ارتباطی سنسورها از نوع (JY-ST-Y)0.8mm انتخاب گردد. از کابل با سیم مقطع ۱٫۵ ملم۲ برای آژیرها و شستی ها می توان استفاده نمود .
30. در مجتمع های تجاری- مسکونی نیازی به ارتباط خاصی بین سیستمهای کنترل اعلام حریق واحدهای تجاری و مسکونی نیست و فقط آژیرهایی در فضای بیرون درنظر گرفته شود.
31. واحدهای تجاری هرکدام دارای یک سیستم اعلام حریق مستقل باشند و در پاساژها از یک سیستم اعلام حریق مرکزی استفاده شود.
32. در انتهای مسیر آژیرها مقاومت انتهای خط در نظر گرفته شود.
33. در صورت روکار بودن سیم کشی سیستم اعلام حریق باید از لوله فلزی استفاده نمود و از کاربرد داکت های پلاستیکی اجتناب گردد.
34. در پلانی از سیستم اعلام حریق که کابل کشی ها و مرکز اعلام حریق کشیده شده است ، توضیحی در مورد نواحی هر زون داده شود.
35. می بایست برای پله فرار یک زون مجزا در نظر گرفته شود که شاسی آن در هر طبقه و در مسیر پله فرار گیرد
36. نظر به اینکه در پاگرد راه پله شاسی نصب شده ، لذا شاسی جنب درب ورودی واحد ساختمانی حذف میشود.
37. لازم است کلیه اتاق خوابها دارای دتکتور دودی باشد . ولی فضای راهرو نیازی به دتکتور ندارد.
38. با توجه به میزان بالای توان صوتی آژیرهای اعلام حریق، لازم است علاوه بر زیر زمین و همکف در هر دو طبقه یکدستگاه آژیر نصب نمود بقدرت ۷۵ دسی بل و ترجیحا در هر واحد یک بیزر با توان صوتی ۳۰ دسی بل منظور گردد . بهر صورت هر ساختمان مسکونی باید دارای حد اقل دو آژیر باشد .
39. لازم است در پلانی که سیستم اعلام حریق مرکزی (F.A.C) رسم شده ، تعداد زونهای آن و نیز محل کاربردی هر زون تعریف شود . بعنوان مثال : ” سیستم اعلام حریق مرکزی داری ۸ زون و بازاء هر طبقه ، همکف ، راهرو ، آسانسور و پله فرار دارای یک زون میباشد.”
40. در ساختمانهای ۴ سقف و بالاتر (سه طبقه + پیلوت) اجرای سیستم آتشنشانی خشک الزامی است.
41. در ساختمانهای ۶ سقف و بالاتر اجرای سیستم آتشنشانی خشک و تر الزامی است.
42. نصب کپسول آتشنشانی ۴ کیلویی جهت هر واحد در فضای مشترک الزامی است.
43. اجرای سیستم اعلام حریق شامل شاسی و آژیر در هر طبقه در فضای مشترک در ساختمان های ۵سقف و بالاتر الزامی است.
44. اجرای لوله کشی با لوله سیاه بدون درز (مانسمان) با اتصالات جوشی صورت پذیرد.
    – منطقه تحت پوشش آنها ۵۰m2 است.
    – حداکثر فاصله بین یک دتکتور حرارتی تا دتکتور دیگر نباید بیش از ۷ متر باشد.
    – حداکثر فاصله بین دیوار و دتکتور حرارتی نباید بیش از ۲/۵ متر باشد
    – بر آمدگی زیر سقف کمتر از ۱۵cm می تواند نادیده انگاشته شود و چنانچه بر آمدگی بیش از ۱۰% ارتفاع اتاق باشد باید یک فضای مجزا در نظر گرفته شود.
    – چنانچه برآمدگی بیش از ۱۵cm و کمتر از ۱۰% بشد فاصله افقی بین دتکتورها باید به اندازه ۲ برابر برآمدگی کاهش یابد.
    – چنانچه عرض راهرو بیشتر از ۵ متر باشد باید یک فضای مستقل در نظر گرفته شود.
    – چنانچه عرض راهرو کمتر از ۵ متر باشد باید به حداکثر فاصله افقی دتکتورها ۵۰% اختلاف ۵ متر و عرض راهرو اضافه شود.
    – بر مبنای استاندارد NFPA نباید دتکتورها در فاصله کمتر از ۱۰cm نسبت به دیوار و سقف نصب شوند.

در مقاله های بعدی بیشتر در مورد سیستم های اعلام و اطفاء حریق و تجهیزات ایمنی و آتش نشانی صحبت خواهیم کرد.

سیستم های اعلام حریق چیست؟

به گزارش بازار نگین رازی، استفاده از سیستم های اعلام حریق جزئی از برنامه های مهم ساختمان ها و امکان صنعتی شده است، به این دلیل که خسارتهای ناشی از حریق را به حداقل رسانده و همجنین به جهت اطلاع رسانی به ساکنین برنامه ریزی شده است. همانطور که از نام این سیستم ها پیداست، حریق را اعلام می کنند. این سیستم ها با سیستم اطفاء حریق متفاوت است ولی آنها را با نام سیستم های اعلام و اطفاء حریق می شناسند.

 

انواع سیستم های اعلام حریق:

1. سیستم اعلام حریق متعارف(Conventional)
2. سیستم اعلام حریق ادرس پذیر (Addressable)
3. سیستم اعلام حریق هوشمند

 

۱- سیستم اعلام حریق متعارف(Conventional):

سیستم های متعارف در اعلام حریق، از سیستم های بسیار قدیمی می باشند که با توجه به کیفیت پایین شان هنوز مورد استفاده قرار میگیرند. در این سیستم چند دتکتور و شستی که می تواند یک منطقه از محیط را پوشش دهد در قالب یک مدار بهم پیوسته به تابلوی کنترل مرکزی وصل می شود. پس هر مدار نماینده یک منطقه یا زون(zone) است. هر تابلوی کنترل مرکزی می تواند ۲، ۴، ۸، ۱۲ یا مدارهای بیشتری را پشتیبانی کند.

 

 

۲-سیستم اعلام حریق ادرس پذیر (Addressable):

اصول کشف و تشخیص حریق در این سیستم ها نیز همانند سیستم های متعارف می باشد، با این تفاوت که در این سیستم ها هریک از دتکتورهای اتوماتیک یا شستی ها دارای آدرس منحصر بفرد و خاصی هستند که از طریق آن تابلوی کنترل مرکزی می توانید هریک از آنهارا تعیین و شناسایی کند.

 

 

۳-سیستم اعلام حریق هوشمند:

سیستم های اعلام حریق هوشمند توانایی اتصال به سیستم های قدیمی متعارف را با طیف وسیعی از قابلیت های جدید دارد. طراحی این سیستم به این شکل است که بیشترین کارایی در بیشترین سادگی در کلیه مراحل طراحی، نصب و راه اندازی را برای تمام سطوح کاربری دارد.

در مطالب بعدی در مورد مزایا و معایب این نوع سیستم ها و همچنین تجهیزات مختلف هر سه نوع سیستم صحبت خواهیم کرد.