تکنیک های رفع آلودگی مواد خطرناک

به گزارش ماهنامه مهندسی حفاظت از حریق، مواد خطرناک ممکن است مخاطرات شیمیایی جدی ای از خود در صنایع به جای بگذارند. رفع این آلودگی ها مهم ترین عملیات پس از ایجاد آلودگی می باشد.

 

آلودگی:

فرآیند نشت و ورود مواد خطرناک به محیط های انسانی، زیستی، صنایع غیر مرتبط و نظایر اینها که باعث ایجاد اختلال یا خسارات محیطی و جانی گردد. مجله حریق

 

آلودگی ثانویه:

زمانی اتفاق می افتد که فرد یا شی آلوده در تماس مستقیم با فرد یا شی دیگر قرار گیرد، یا عامل آلوده کننده ای از منطقه حادثه،خارج شده و باعث ایجاد شیوع خطر و گسترش آلودگی ،از طریق تماس با افراد،حیوانات ،وسایل و محیط گردد.

 

آلودگی زدایی:

یک فرآیند فیزیکی یا شیمیایی برای رفع هر گونه آلودگی از افراد ،اشیا یا محیط. مهندسی حریق

 

آلودگی زدایی اضطراری:

زمانی که  احتمال به  خطر افتادن جان افراد وجود داشته باشد و مواد خطرناک در حال گسترش در یک منطقه اضطراری هستند،این عملیات صورت می پذیرد.
در این وضعیت افراد در خطر ،بدون رعایت عبور اجباری از راهرو آلودگی زدایی رسمی با قرنطینه کردن و شستشوی با آبهای موجود در منطقه آلودگی زدایی می شوند.
و پس از آلودگی زدایی و بر قراری راهرو از منطقه خطر خارج می شوند.

 

آلودگی زدایی جزء به جزء:

یک فرآیند پیشرفته آلودگی زدایی است که توسط نیروهای بیمارستان و اتاق اورژانس برای پاک سازی از آلودگی و ارزیابی میزان برخورد با ماده شیمیایی ،مورد استفاده قرار می گیرد.

 

آلودگی زدایی جمعی و سریع:

فرآیند شستشوی افراد در حوادثی است که مواد ناشناخته ای در فضا پخش شده است.
و تعداد زیادی از مردم دچار آن شده اند.
این عمل در مکان حادثه و توسط حداقل دو دستگاه خودروی اتش نشانی برای شستشوی مبتلایان توسط نردبان هوایی انجام می شود.

 

آلودگی زدایی رسمی:

یک فرآیند چند مرحله ای برای ضد عفونی و شستشوی فرد یا وسیله از آلودگی ،جمع آوری پساب ها، و به کار بردن درست همه وسایل که بعد از آلودگی زدایی کامل انجام می شود.

 

آلودگی زدایی گسترده:

فرآیند در آوردن لباسهای افراد ،بعد از شستشوی اولیه ،آلودگی زدایی سطح بدن و هدایت پساب ها به محل خاص که از راهرو آلودگی زدایی خارج می شوند.

 

امولسیون سازی:

فرآیند تغییر خواص شیمیایی یک ماده شیمیایی برای کاهش تاثیرات زیانبار آن.

 

پخش بخار:

فرآیند پایین آوردن غلظت گاز با پراکندگی و تخلیه آن به خارج از محیط است،بخارات و گازها را می توان با جریانهای سر لوله ای ( مه افشان) ،سیستم های تهویه پراکنده کرد.

 

جامد سازی:

فرآیند شیمیایی تبدیل یک ماده خطرناک به ماده جامد می باشد.این عمل باعث می شود که بتوان به راحتی با آن کار کرد.البته این فرآیند باعث نمی شود که خواص شیمیایی مختص به آن ماده ،یعنی خطرناک بودن آن کاملا تغییر کند.

 

جذب:

فرآیند جمع آوری مواد خطرناک از طریق جذب آنها و انتقال آنها به محفظه یا منطقه دیگر.

 

جذب سطحی:

فرآیند اضافه کردن یک عامل کنترل کننده ،مانند پاشیدن شن و ماسه روی سطح یا ماده آلوده است.که با چسبیدن این مواد به ماده آلوده امکان جمع آوری آن محیا می شود.

 

دفع:

یک فرآیند دو مرحله ای برای آلودگی زدایی وسایل آلوده که نمی توان آنها را بطور کامل آلودگی زدایی کرد.
این وسایل ابتدا بسته بندی شده و سپس در ظروف مخصوص جهت انتقال به محل زباله های خطرناک حمل می شوند.

 

راهرو آلودگی زدایی:

یک منطقه آلودگی زدایی میان منطقه اصلی حادثه ( Hot Zone)و منطقه میانه ( Warm Zone) می باشد که کلیه افراد و ابزار که قصد خروج از منطقه آلوده را دارند ،باید از آن عبور و آلودگی زدایی شوند.

 

زدایش:

حالتی از آلودگی زدایی که باید مواد ، ابزار ،تجهیزات یا خاک آلوده ای را از صحنه خارج کرده و آن را امحا کرد.این عملیات زمانی صورت می گیرد ،که مواد سمی بسیار خطرناک را نمی توان با ابزار و روش های معمول به مواد کم خطر تبدیل کرد،و یا وقت و نیروی کافی وجود ندارد.

 

ضد عفونی:

فرایندی برای نابود کردن میکروارگانیسم های حامل بیماری است.

 

گروه آلودگی زدایی:

گروهی متخصص که مسئول کاهش و جلوگیری از گسترش آلودگی محیط، افراد و وسایل استفاده شده در طول حوادث مواد خطرناک است.

 

مکش:

فرآیند پاک کردن گرد و غبار ،ذرات و بعضی مایعات با استفاده از یک دستگاه مکنده می باشد.