سیستم اطفاء حریق اتوماتیک vortex

سیستم اطفاء حریق vortex یک سیستم ترکیبی(Hybrid) آب و گاز است. یعنی ترکیبی از WaterMist و گاز نیتروژن است. نیتروژن تحت فشار، آب را به ذرات ده میکرونی تبدیل می کند و با ذرات آب مخلوط می شود و در نهایت از نازل خارج می شود. این ذرات  آب باعث خنک شدن آتش و جذب گرما می شود. همچنین نیتروژن باعث می شود میزان اکسیژن از ۱۶% که کمترین میزان اکسیژن مورد نیاز برای حریق است، کمتر شود

پس این سیستم همزمان از دو مکانیزم مهارکردن حریق و خنک کننده آن استفاده می کند.

نکته: کمترین میزان اکسیژن مورد نیاز انسان برای نفس کشیدن ۱۲% است. یک سیسم vortexمیزان اکسیژه یک اتاق را می تواند در حد ۱۴% نگه دارد که باعث خفه شدن آتش می شود و این در صورتی است که برای انسان هیچ مشکلی ایجاد نمی شود.

سیستم اطفاء حریق vortex سبز ترین سیستم اطفاء حریق است، به این دلیل که اتمسفر دارای ۷۹% نیتروژن است و هیچگونه ضرری برای لایه ازن ندارد.

از ویژگی های دیگر این سیستم عدم نیاز به سیلندر و کپسول سربسته و آب بندی شده است. برخلاف سایر گاز ها که داخل سیلندر بدون درز نگهداری می شوند.

این سیستم ۸۸% آب کمتری به ازای هر نازل در هر دقیقه نسبت به سیستم های مه پودری آب(water mist) با فشار بالا استفاده می کند.

 

مزایای سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک Vortex

• ایجاد حداقل رطوبت(حداقل آسیب به ادوات و تجهیزات)
• ارائه سطح بالا از حفاظت، بدون استفاده از مواد شیمیایی یا استفاده بیش از حد از منابع آبی
• بدون نیاز به تمیز کردن پس از استفاده از سیستم
• شارژ و راه اندازی سریع
• امن برای افراد و محیط زیست
• حداقل خرابی برای تجهیزات
• قابل استفاده در فضای باز

 

کاربرد های سیستم اطفاء حریق اتوماتیک Vortex:

• نیروگاه ها
• مراکز داده ها یا دیتاسنترها
• موزه
• کتابخانه
• معدن
• ماشین آلات صنعتی
• تولید خودرو

 

اطلاعات مورد نیاز جهت طراحی سیستم اطفاء حریق:

شرایط محیطی و اقلیمی

• حداکثر درجه حرارت
• حداقل درجه حرارت
• ارتفاع از سطح دریا
• رطوبت نسبی
• سرعت باد

تجهیزات مورد نیاز جهت نصب سیستم

• تعداد، ظرفیت و سطح ولتاژ ترانسفورماتورها
• تعداد، ظرفیت و سطح ولتاژ راکتورها
• تعداد، ظرفیت و سطح ولتاژ خازن ها
• تعداد، ابعاد و نوع سالن ها و اتاق های مورد حفاظت(مثل سالن کنترل، اطاق دیزل و …)
• طول سینی های نصب شده در گالری های کابل زیر اطاق کنترل
• تعداد و مشخصات سایر فضاهای مورد نظر برای حفاظت از آتش

حفاظت ساختمان کنترل در برابر آتش

در ساختمان های کنترل بدلیل وجود انبوه کابل ها ی کنترل و قدرت در زیر تابلو های کنترل و رله و وجود کانال کابل ها احتما بروز حریق وجود دارد.

بهتر است که ساختمان های کنترل حداقل دارای دو خروجی باشد. این خروجی ها باید در دو انتهای مخالف ساختمان جهت پیشگیری از گیر افتادن کارکنان در آتش ایجاد شوند. درب ها باید به سمت خارج باز شوند. چیدمان تجهیزات نیز باید به شکلی باشد که کارکنان بتوانند از هر دو انتها از ناحیه تجهیزات خارج شوند.

سیستم های نصب شده ثابت می تواند به دو شکل اتوماتیک و غیراتوماتیک تقسیم شود. در این نوع سیستم ها حین شروع عملکرد، سیستم تهویه بطور خودکار قطع می شود و دریچه های تهویه بسته می شود. گاز خاموش کننده حریق در سیلندر هایی که داخل یک ساختمان کنترل قرارداده شده و نگهداری می شود. در صورت ایجاد حریق توسط واحد های آشکار ساز، این گاز توسط سیستم کنترل بدون دخالت شخص انجام می شود. سیستم بصورت خودکار بوده و اگر این دستورالعمل ها توسط پرسنل یا اپراتور صادر شود سیستم غیراتوماتیک می شود.

در این سیستم ها فعال کننده کپسول نیتروژن است که به یک شیر برقی وصل می شود. در نیمه اتوماتیک ها به روش پنوماتیکی عمل می شود. گاز Co بخاطر عملکرد شیر برقی نیتروژن داخل کپسول آزاد می شود و در نتیجه شیرهای خط ۲ بصورت دستی بجای شیر برقی وارد فضای اتاق می شود. در سیستم های پاشش CO2 و نیتروژن متصل است و شیرهای سوزنی قرارداده شده و اپراتور بطور مستقیم شیر سوزنی را باز می کند و با بازشدن شیرهای پنوماتیکی از کپسول ها وارد اتاق می شود. CO2 خطوط را باز کرده و در مکان هایی  که پرسنل بصورت تمام وقت در آن محل ها حضور ندارند جهت اطفاء استفاده می کند ولی در سالن های کنترل بدلیل حضور پرسنل بصورت تمام وقت حضور دارند می توان از سیستم اتوماتیک پاشش استفاده کرد ولی اصلا ضروری بنظر نمی رسد و ممکن است احتمال خفگی در آن وجود داشته باشد. بهمین دلیل در این موارد از سیستم نیمه اتوماتیک پاشش CO2 سیستم که در محل قرار می گیرد استفاده می شود.

سیستم های اعلام و اطفاء حریق

سیستم اعلام حریق برای سالن کنترل

در سالن های کنترل بدلید وجود کابل و با توجه به این که کابل ها کند سوز  هستند(اکثر کابل ها در پست ها از نوع تاخیر انداز در مقابل آتش هستند و در اثر سوختن حرارت بسیار کمی تولید می کنند و باید از آشکار ساز هایی استفاده کرد که حساسیت بالایی داشته باشند.

آشکارسازهای دودی گزینه مناسبی برای این نواحی می باشند. این آشکارسازها با توجه به حساسیت بالای خود قدرت آشکارکردن حریق را در مراحل اولیه بروز آتش دارند.

خاموش کردن حریق با امواج صوتی

به گزارش ماهنامه مهندسی حفاظت از حریق، دو دانشمند مهندسی دانشگاه George Mason راهی را یافتند که بتوان آتش را با امواج صوتی خاموش کرد. آنها روشی نو در اطفاء حریق ابداع کردند که بیشتر در فیلم های علمی-تخیلی دیده بودیم. Viet Tran و Seth Robertson مخترع این دستگاه هستند که به ترتیب دانشجوی مهندسی رایانه و دانشجوی مهندسی الکترونیک می باشند.

طبق تحقیقات پیشین دانشمندان در این حوزه، امواج صوتی قابلیت کاهش حجم آتش را دارند. حتی دانشمندانی که به نتایج فوق رسیدند فکرش را نمی کردند که امواج صوتی قابلیت اطفاء حریق را داشته باشد. اما این دو دانشجو همه چیز را تغییر دادند.

Viet Tran و Seth Robertson خاطرنشان کرده اند:

مهندسی حریق

اکسیژن یکی از مهم ترین عواملی در احتراق است و اگر به طریقی با امواج صوتی این گاز را از آتش دفع کنیم می توانیم بر آتش غلبه کرده و آن را خاموش کنیم.

آنها امواج بسیاری را در این پروژه تحت آزمایش قرار دادند. آنها پس از آزمایش های بسیار دریافتند که امواج با فرکانس بالا توانایی زیادی در انجام این کار ندارد پس به دنبال امواج با فرکانس پایین رفتند. آنها به این نتیجه رسیدند که امواج در محدوده ی ۳۰ تا ۶۰ هرتز بهترین رفتار اطفاء حریق را در این پروژه ارائه می دهند.

دستگاه ساخته شده توسط این دو دانشجو به طوری ساخته شده است که امواج را متمرکز می کند. دستگاه یاد شده از سه بخش تقویت کننده، منبع قدرت و موازی ساز تشکیل شده است. هدف سازندگان در ساخت این دستگاه، خاموش کردن آتش های کوچک در آشپزخانه بود اما اکنون در صدد استفاده آن برای آتش های بزرگ هستند.

مجله حریق

یکی از معایب این تکنولوژی این است که اگر جسمی که در حال سوختن است را با امواج صوتی خاموش کنیم پس از اطفاء حریق تا مدتی داغ خواهد بود. چون در این فرایند، اکسیژن را از آتش حذف کردیم؛ برخلاف آب که گرما را از آتش حذف می کند.

 

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک گازی و انواع آن

سیستم های اعلام و اطفاء حریق: سیستم اطفاء حریق گازی:

سیستم های اطفاء حریق گازی معمولا در بخش های بحرانی ساختمان های اداری مثل اتاق های کامپیوتر، سرور، برق، مخابرات و اتاق هایی که استفاده از سیستم های اطفاء حریق آبی در آنها ریسک بالایی دارد استفاده می شود. این سیستم های گازی در مناطق حفاظت شده مثل انبارهای آرشیو، توربین های گازی، آزمایشگاه ها، تاسیسات روغن و ژنراتورهای قدرت با مشهوریت کمتری استفاده می شود. همچنین در مناطق سرپوشیده یا بسته شده ای مثل کابین های کنترل که نیاز به استفاده از سیستم های اعلام و اطفاء حریق باشد استفاده می شود.

 

در این نوع از سیستم های اطفاء حریق، گاز های مختلفی وجود دارد که به کاربردهای خاص بستگی دارد و می تواند انتخاب و استفاده شود. این گاز های اطفاء حریق در یک کپسول نگهداری می شود و در حین فعال شدن سیستم، تمام فضای اتاق با این گاز پر شده و در نهایت باعث کاهش اکسیژن فضا تا زیر درصد مورد نیاز برای ادامه حریق می شود و یا با ایجاد یک واکنش شیمیایی جهت از بین بردن مثلث آتش(گرما، سوخت و اکسیژن) از ادامه سوختن جلوگیری می کند.

 

عناصری که در این نوع گاز ها معمولا استفاده می شوند عبارت اند از CO2، FM20، Argon، Argonite. شروع کار این سیستم های گازی توسط یک سیستم اعلام حریق الکترونیکی است که تشخیص حریق توسط سنسورهای حساس به دود و حرارت صورت گرفته و در نهایت عملیات اطفاء حریق با رها شدن عناصر گازی در حداقل زمان و با سرعت بالا انجام می شود. تمام گاز هایی که در این نوع سیستم اطفاء حریق استفاده می وشد ایمن هستند ولی هر کدام دارای مزایا و معایبی نسبت به یکدیگر هستند. انتخاب نوع گاز بستگی به کاربرد، سطح ریسک پذیری و فاکتورهای ایمنی برای اشخاصی که در ناحیه حفاظت شده تردد می کنند دارد.

در انتخاب گازهای اطفاء حریق پارامترهای فیزیکی دیگری نیاز به بررسی و رسیدگی دارد. بررسی درست بودن اتاق ها از لحاظ باقی ماندن گاز در فضای اتاق در سطوح مقتضی برای زمان لازم است. سیستم های گازی نیاز به اتاق تخلیه فشار برای تطبیق فشار تخلیه داخلی دارد. استخراج گاز ممکن است نیاز به بیرون آوردن تجهیزات دیگری پس از تخلیه باشد.