به گزارش بازار نگین رازی، کابل های اعلام حریق بصورت کلی دارای قسمت های مختلفی هستند.
باتری
بطور کلی تمام سیستم های اعلام و اطفاء حریق با ولتاژهای ۲۴ ولت بصورت مستقیم کار می کنند و وظیفه آن ها کاهفش و تبدیل پانل است. باتری های نیکل کادمیوم ۱۲ ولت برای این پانل ها استفاده می شود که با ترکیب کردن دو عدد از آنها با یکدیگر و می توان ۱۲ ولت به پانل متصل کرد. حداقل زمانی که برای بهره گیری از این باتری ها می توان دریافت کرد، ۲۴ ساعت می باشد.
تجهیزات تکمیلی سیستمهای اعلام حریق
تکرارگر(Repeater)
هنگامی که تکرار علائم اعلام حریق در مکان هایی به غیر از محل های نصب تابلو اصلی مورد نیاز باشد، از تکرارگر ها استفاده می شود. این تکرارگرها دارای ال ای دی های نشانگر برای تابلو ها هستند و به ترمینال تابلو کنترل مرکزی متصل می شوند. گاهاً ممکن است برخی تابلو ها امکان اتصال به تکرارگر ها را نداشته باشند.
جداکننده خط(Line Lsolator)
با جداکننده های خط می توانیم درصورتی که در مدار قسمتی معیوب شده باشد، قسمت سالم را جداکرده و پس از رفع مشکل دوباره اتصال کامل مدار را برقرار کرد.
مگنت نگهدارنده(Door Holder)
در روی درهای مشخص شده ای برای جلوگیری از افزایش آتش سوزی نصب می شود و درصورت بروز حریق، از باز ماندن در جلوگیری می کند. طبق استاندارد تعریف شده، منبع تغذیه آن باید ۲۴ ولت بصورت جداگانه انجام گیرد، نه از برق ۲۴ ولت تابلو، بدلیل این که مصرف آن ها بسیار بالاتر است.
سیستم های صوتی اعلام خطر
سیستم های صوتی اعلام خطر در نوع هوشمند و عادی ساخته شده اند و می توانند بصورت خودکار یا دستی در مواقع بروز حریق، پیامی مبنی بر اعلام خطر از بلندگوهای مربوطه پخش کنند.
سیستم های تلفن اضطراری
سیستم های تلفن اضطراری دارای یک پانل تلفن اصلی و گوشی می باشد که در محل های مورد نظر نصب می شوند. هنگام بروز خطر می توان با استفاده از این گوشی ها به مرکز تلفن اطلاع داد یا مرکز تلفن نیز می تواند به هر کدام از این گوشی ها تماس بگیرد. ارتبط بین این گوشی ها می تواند از طریق پانل اصلی تلفن برقرار شود.
پانل اصلی این سیستم ها عبارت است از:
ماژول های رابط(Interface Module)
ماژول های رابط، در سیستم های هوشمند استفاده می شوند و برای ارتباط و شناسایی اجزاء قابل آدرس دهی به سیستم بکار می رود. یک نمونه از این سیستم ها به نام (Active End Of Line Unit AEOL) می باشد که در انتهای خط سیستم های اعلام حریق نصب می شود . با کمک آن ها می تواند دتکتورهای غیرقابل دسترسی را به سیستم های اعلام حریق هوشمند متصل کرد.
برنامه ریزی دستی(Handle Programmer)
برنامه ریزی دستی برای اجزای سیستم های اعلام حریق هوشمند استفاده می شود. ابزارهای دیگری برای این کار مثل تست کننده مسیر یا رله های کمکی وجود دارند که در صورت نیاز از آنها نیز استفاده می شود.
دستورالعمل طراحی و اجرائی سیستم اعلام حریق بر مبنای استاندارد NFPA-72
- مساحت هر زون حداکثر ۲۰۰۰m2 میباشد.
- حد اکثر طول زون m 3000 می باشد.
- حداکثر تعداد المان های هر زون (شامل شستی و دتکتور ..) ۲۴ المان است و بهتر است حد اکثر ۲۰ عدد منظور گردد. هر طبقه مسکونی میتواند بر یک زون قرار گیرد.
- پیشنهاد میشود شستی اعلام حریق راهرو طبقات بر یک زون مجزا باشد.
- در جاهائی که دارای ولتاژ القایی است(اتاق ترانس،سوئیچ و…..) می بایست از سیم روکش دار استفاده نمود.
- سیم باید یک تیکه و در لوله مستقل و مجزا باشد.
- سقف و کف کاذب که دارای ارتفاع بیش از ۸۰cm باشند، نیاز به دتکتور دارند.
- اگر فاصله پارتیشن نصب شده تا سقف کمتر از ۳۰cm باشد ، باید برای آن دتکتور مجزا لحاظ نمود.
- اگر ارتفاع گچبری سقف بیش از ۵۰cm باشد لازم است دتکتور مجزا برای هر فضا در نظر گرفت.
- کلیه انبارها می بایست دارای دتکتور باشند:
الف) در صورتیکه انبار در واحد مسکونی باشد،لازم است یک دتکتور حرارتی برای آن در نظر گرفت.
ب) برای انبارهای موجود در پارکینگ، اگر بصورت ردیفی باشد در فاصله ۵۰cm از انبارها و در فاصله حداکثر ۸m از هم نصب میشوند. و اگر انبارها بصورت مجموعه ای باشد یک دتکتور در مسیر ورودی به آنها نصب میشود.
- در مجاورت تابلو کنتورهای برق یک دتکتور دودی نصب شود.
- هر موتورخانه و چاهک آسانسور می بایست دارای یک زون مجزا از دتکتورهای دودی باشد(استفاده از ردیاب مکنده دودی پیشنهاد میشود).
- در سوله های صنعتی و ساختمانهای دارای رایزر برق ، لازم است از دتکتور مکنده دودی و یا ردیاب حرارتی کابل استفاده شود
- حداکثر سطح پوشش دتکتور دودی ۱۰۰m2و برای دتکتور حرارتی ۶۰m2 است.
- حداکثر ارتفاع نصب دتکتور دودی ۱۲m و برای دتکتور حرارتی ۸m است.
- برد دتکتورها
الف) دتکتورهای دودی:
– دایره ای به شعاع ۵/۶ متر
– فاصله دتکتور دودی ۶/۱۰ متر تا ۱۵ متر بر حسب مکان و آرایش نصب
ب) دتکتورهای حرارتی:
– دایره ای به شعاع ۳/۵ متر در محلهایی با ریسک بالا مانند آشپزخانه
– دایره ای به شعاع ۵/۶ متر در محلهایی با ریسک کمتر مانند پارکینگ
– فاصله دو دتکتور حرارتی ۵/۷ متر تا ۶/۱۰ متر بر حسب مکان و آرایش نصب
- استفاده از دتکتورهای دو کاناله در هتل ها و ساختمانهای مسکونی خوب ولی برای مکانهای صنعتی لازم است از دتکتور مجزا استفاده نمود.
- محل نصب دتکتور دودی نباید در مجاورت یا نزدیک جریان هوا باشد ( دور از پنجره و درب و فضای باز پارکینگ
- حداقل فاصله دتکتور تا دیوار و یا پارتیشن ۵۰cmو حداکثر ۷m برای دودی و ۵٫۵m برای حرارتی است.
- بهترین مکان نصب مرکز اعلام حریق در نگهبانی، سرایداری و اتاق اطلاعات و یا در نزدیکی ورودی ساختمان است به نحوی که مورد رویت عموم و خصوصاً مامور آتش نشانی باشد.
- در فضای سوله، حداکثر فاصله پیمایشی که فرد جهت رسیدن به شستی طی می کند نباید بیش از ۲۰ متر باشد.
- در سقف های شیبدار لازم است دتکتورها در ارتفاع ۵۰cm پائین تر از مرتفع ترین نقطه سقف نصب شوند.
- شستی اعلام حریق:
– شستی اعلام حریق در حالت معمولی در ارتفاع نصب ۱۲۰ تا ۱۴۰ سانتی متر و تابلو اعلام حریق در ارتفاع ۱۷۰ سانتی متر از کف نصب شوند.
– فاصله شستی ها در راهروهای پهن و کم تردد بین ۳۰ تا ۴۵ متر .
– فاصله شستی ها در راهروهای پر تردد و باریک و پله بین ۱۵ تا ۲۵ متر.
– در کنار هر درب یا راه پله خروجی ( در هنگام تخلیه ساختمان ) یک شستی نصب شود.
– استفاده از شستی در محلهای فرار و خروج و ابتدای راه پله .
– سیستم آدرس پذیر:
- برای مجتمع های مسکونی و سوله های صنعتی بزرگ ، استفاده از سیستم آدرس پذیر الزامی است.
- حداکثر طول لوپ ۳Km و دارای حداکثر ۱۲۸ المان میباشد.
- در سیستم آدرس پذیر نمی توان مسیر رفت و برگشت را درون یک لوله قرار داد.
- حداکثر تعداد لوپ ۴ عدد می باشد.
- در هر ناحیه (zone) حداکثر تعداد ۲۴ عدد انواع سنسور در نظر گرفته شود.
- کابل ارتباطی سنسورها از نوع (JY-ST-Y)0.8mm انتخاب گردد. از کابل با سیم مقطع ۱٫۵ ملم۲ برای آژیرها و شستی ها می توان استفاده نمود .
- در مجتمع های تجاری- مسکونی نیازی به ارتباط خاصی بین سیستمهای کنترل اعلام حریق واحدهای تجاری و مسکونی نیست و فقط آژیرهایی در فضای بیرون درنظر گرفته شود.
- واحدهای تجاری هرکدام دارای یک سیستم اعلام حریق مستقل باشند و در پاساژها از یک سیستم اعلام حریق مرکزی استفاده شود.
- در انتهای مسیر آژیرها مقاومت انتهای خط در نظر گرفته شود.
- در صورت روکار بودن سیم کشی سیستم اعلام حریق باید از لوله فلزی استفاده نمود و از کاربرد داکت های پلاستیکی اجتناب گردد.
- در پلانی از سیستم اعلام حریق که کابل کشی ها و مرکز اعلام حریق کشیده شده است ، توضیحی در مورد نواحی هر زون داده شود.
- می بایست برای پله فرار یک زون مجزا در نظر گرفته شود که شاسی آن در هر طبقه و در مسیر پله فرار گیرد
- نظر به اینکه در پاگرد راه پله شاسی نصب شده ، لذا شاسی جنب درب ورودی واحد ساختمانی حذف میشود.
- لازم است کلیه اتاق خوابها دارای دتکتور دودی باشد . ولی فضای راهرو نیازی به دتکتور ندارد.
- با توجه به میزان بالای توان صوتی آژیرهای اعلام حریق، لازم است علاوه بر زیر زمین و همکف در هر دو طبقه یکدستگاه آژیر نصب نمود بقدرت ۷۵ دسی بل و ترجیحا در هر واحد یک بیزر با توان صوتی ۳۰ دسی بل منظور گردد . بهر صورت هر ساختمان مسکونی باید دارای حد اقل دو آژیر باشد .
- لازم است در پلانی که سیستم اعلام حریق مرکزی (F.A.C) رسم شده ، تعداد زونهای آن و نیز محل کاربردی هر زون تعریف شود . بعنوان مثال : ” سیستم اعلام حریق مرکزی داری ۸ زون و بازاء هر طبقه ، همکف ، راهرو ، آسانسور و پله فرار دارای یک زون میباشد.”
- در ساختمانهای ۴ سقف و بالاتر (سه طبقه + پیلوت) اجرای سیستم آتشنشانی خشک الزامی است.
- در ساختمانهای ۶ سقف و بالاتر اجرای سیستم آتشنشانی خشک و تر الزامی است.
- نصب کپسول آتشنشانی ۴ کیلویی جهت هر واحد در فضای مشترک الزامی است.
- اجرای سیستم اعلام حریق شامل شاسی و آژیر در هر طبقه در فضای مشترک در ساختمان های ۵سقف و بالاتر الزامی است.
- اجرای لوله کشی با لوله سیاه بدون درز (مانسمان) با اتصالات جوشی صورت پذیرد.
– منطقه تحت پوشش آنها ۵۰m2 است.
– حداکثر فاصله بین یک دتکتور حرارتی تا دتکتور دیگر نباید بیش از ۷ متر باشد.
– حداکثر فاصله بین دیوار و دتکتور حرارتی نباید بیش از ۲/۵ متر باشد
– بر آمدگی زیر سقف کمتر از ۱۵cm می تواند نادیده انگاشته شود و چنانچه بر آمدگی بیش از ۱۰% ارتفاع اتاق باشد باید یک فضای مجزا در نظر گرفته شود.
– چنانچه برآمدگی بیش از ۱۵cm و کمتر از ۱۰% بشد فاصله افقی بین دتکتورها باید به اندازه ۲ برابر برآمدگی کاهش یابد.
– چنانچه عرض راهرو بیشتر از ۵ متر باشد باید یک فضای مستقل در نظر گرفته شود.
– چنانچه عرض راهرو کمتر از ۵ متر باشد باید به حداکثر فاصله افقی دتکتورها ۵۰% اختلاف ۵ متر و عرض راهرو اضافه شود.
– بر مبنای استاندارد NFPA نباید دتکتورها در فاصله کمتر از ۱۰cm نسبت به دیوار و سقف نصب شوند.
در مقاله های بعدی بیشتر در مورد سیستم های اعلام و اطفاء حریق و تجهیزات ایمنی و آتش نشانی صحبت خواهیم کرد.
