کفش ایمنی متناسب با محیط کار

کفش ایمنی مناسب با محیط کار:

پیدایش استفاده از کفش به پیدایش حضور انسان در کره خاکی بر می گردد و لزوم استفاده از آن ترجیحا در مقابله با سرما و گرما و حفاظت پا و در نهایت در جوامع امروزی برای پوشش مناسب تر می باشد. انسان های اولیه برای محافظت از پای خود، از برگ و چوب درختان و پوست حیوانات استفاده می کردند. اما امروزه همزمان با رشد تمدن بشریت، کفش ها مدل های مختلف تری را در خود ایجاد کرده و صرفا دیگر لزوم استفاده از آن جهت محافظت از پا نیست. در این بین کفش های ایمنی برای استفاده در محیط های خاص جای خود را در بین جوامع پیدا کرده و دیگر ظاهر و مدل های آن اهمیت کمتری نسبت به مقاومت آن دارد.

هدف از گفتن این مقدمه، معرفی کفش ها بخصوص کفش های ایمنی می باشد که در هر محیط نیاز هست تا بر اساس نیازمندیهای افراد، کفش های مخصوص تری تولید و استفاده شود. استفاده از کفش ایمنی باعث می شود تا صدمات جبران ناپذیری به پا وارد نشود و همواره محیط های ایمن تری داشته باشیم. همچنین در ادامه دو نوع رایج کفش های ایمنی را معرفی خواهیم کرد:

• کفش ایمنی tp_pu: کفش هایی با مقاوم ترین نوع زیره کفش هستند که برای محیط هایی که اسید در آنها استفاده می شود و درصد های نسبتا بالاتری دارند بسیار مناسب تر هستند. همچنین این نوع زیره از کفش دارای مقاومت قابل توجهی در حرارت های بسیار بالا دارند.
• کفش ایمنی عایق برق: کفش هایی با سر پنجه کامپوزیت هستند که با توجه به اینکه فاقد هرگونه فلز در آن می باشد، عایق بسیار مناسبی برای محافظت از جریان الکتریسیته دارد.

 

ویژگی کفش ایمنی مناسب:

قطعا کفش های ایمنی ویژگیهای منحصر بفردی نسبت به کفش های معمولی دیگر دارد. به گفته کارشناسان مهم ترین مسئله ای که در کفش ایمنی وجود دارد، میزان مقاومت آن در موارد مخلتف است. به فرض مثال، کفش های ایمنی در کارگاه ها باید زیره های محکمی داشته باشند ولی کفش های ایمنی در محیط آزمایشگاهی باید در برابر نفوذ مواد بسیار مستحکم باشند. در مثال اول مقاومت کفش اهمیت زیادی دارد ولی در مثال دوم مسائل بهداشتی اهمیت دارد.

پس با این وجود نمی توان بصورت کلی برای کفش های ایمنی ویژگی هایی ثابت در نظر گرفت و هر کفش ایمنی برای هر محیط مخصوص، ویژگیهای خود را دارد. ولی بصورت کلی می توان یک سری ویژگیها را برای کفش های ایمنی در نظر گرفت، مثل نوع پوشش، زیره کفش، سرپنجه کفش، جنس رویی کفش که معمولا از نوع چرم طبیعی و مقاوم است.

کفش ایمنی علاوه بر محافظت پا، بر نقاط مختلف دیگر بدن نیز تاثیرات مثبتی دارد. قطعا میدانیم که نوع کفش بر اجزایی مثل ستون فقرات، کمر و گردن نیز تاثیر دارد. کفش ایمنی با توجه به اندازه هایی که در سر پنجه و زیره خود دارد، استقامت بدن را نیز افزایش می دهد، بصورتی که به هیچ عضو از بدن فشار زیادی وارد نشود. تجهیزات کفش ایمنی

از لحاظ بهداشتی هم کفش های ایمنی ویژگیهای دیگری نیز دارند. مثلا کفش های ایمنی باید پوشش بیشتری نسبت به کفش های دیگر داشته باشند، زیرا در محیط کار ممکن است مواد آلوده ای وارد پا شوند و سلامتی فرد را به خطر بیاندازند. پس نوع پوشش کفش و اینکه نقطه نفوذی نداشته باشد و مواد خطرناکی مثل اسید از آن عبور نکند نیز بسیار مهم است.

و در نهایت ارگونومیک و ظاهر کفش ایمنی هم اهمیت چندانی دارد. در محیط های کارگاهی، کفش های ایمنی معمولا به رنگ خاکی هستند، برای این که آلودگی ها کثیفی های کفش مشخص شود و فرد اقدام به تمیزی آن کند. راحتی پا در کفش هم نکته مهمی است که نباید از آن غافل شد.